Als er vroeger nieuwe kinderen op school kwamen, klikte dat vaak goed. Ik voelde heel goed aan wat zij nodig hadden. Soms wist ik zelfs van tevoren dat ze zouden komen: ik wist nou eenmaal dingen, al begreep ik niet waar dat vandaan kwam. Thuis was die gave om anderen aan te voelen ook handig: ik was zo makkelijk mogelijk, ik deed wat van verwacht werd. Ik voelde vooral sterk wat mijn moeder verwachtte. Ze wenste onafhankelijkheid dus ik dacht, ik ga doorleren want zo werkt dat en dan heb je na je studie een goede baan, en dan pas ben je goed bezig.
Dus ging ik na de middelbare naar het MBO en vervolgens door naar het HBO. Vond ik het leuk? Nou nee. Ging het makkelijk? De inhoud wel maar alles eromheen niet. Maar ik zette door, door alle weerstand heen. Het bracht me veel ervaring. Totdat mijn lijf op de rem ging staan: ik kreeg fysieke klachten en uiteindelijk zat ik burn-out thuis. Ik stopte mijn studie. Werkte hard aan mijn herstel, zodat ik weer aan de slag kon… Ook die volgende studie koos ik omdat dat de mensen om me heen verstandig leek: ‘Probeer dit eens, vind je vast leuk!’ en ‘Deze opleiding past jou goed hoor, zeker weten’ – ik hoor het ze nóg zeggen.
Tussen het studeren door werkte ik in de zorg en ik begeleidde kinderen die anders waren. Dat voelde goed en juist dat zorgde ervoor dat het gevecht groter werd tussen doen wat hoort en wat goed voelde. Eigenlijk kon ik altijd heel goed vertellen waar bij anderen het knelpunt zat. Ik kreeg veel vragen voor adviezen omdat ik altijd een iets andere blik had op situaties. En ik hielp graag. Maar ik voelde me er ook eenzaam bij. Wie hielp mij?
In relaties paste ik me aan en ook daar ging ik door de weerstand heen en over mijn grenzen in de hoop dat problemen dan opgelost zouden worden. Als ik alles in de hand had dacht ik…. Ik weet nog goed dat ik probeerde mee te doen en dat dat wel lukte voor even. Mee naar feestjes, vrienden en dat onderhouden. Doodvermoeiend vond ik zulke dingen.
Ik wist niet hoe ik met mijn anders zijn mezelf kon zijn
Zo leefde ik een leven dat de goedkeuring van anderen kon wegdragen. Maar ik voelde me er steeds rotter bij. Totdat ik zelfs dacht ‘als ze me nu komen halen, zou het niet eens zo erg zijn’. Ik was op en ik wilde niet meer. Ik wilde niets meer moeten wat ik zelf niet wilde, maar wat wilde ik dan eigenlijk wel? Ik werd weer ziek, zo erg dat ik twee uur per dag kon functioneren. Ik was er helemaal klaar mee! Klaar met niet mezelf zijn!
Toen kwam de rust…
Ik krabbelde op om alles opnieuw te leren maar dan op mijn manier, stap voor stap. Ik begon voor mezelf… en dat was het begin van de verandering.
Ik heb geleerd om mijn leven vorm te geven zoals ik dat wil. Niet meer tegen de verdrukking in, maar in openheid. Dat ik dat tegen de stroom in deed, maakte dat ik altijd anders was.
Nu pas ik me niet meer aan bij andere mensen. Mijn ijkpunt zijn niet meer de verwachtingen van anderen, maar mijn afspraken met mezelf. En daar houd ik me aan. Want die kloppen voor mij.
Dat betekent dat ik nu verantwoordelijkheid neem voor mijn eigen keuzes en mijn eigen daden. Ik sta als een huis. Ook als ik tegenwind voel, kan ik mezelf dragen, mijn gezin en mijn onderneming. Daarin heb ik mijn anders-zijn en mijn heldere blik als uniek punt.
Ik ben onafhankelijk van wie dan ook.
En ik heb geleerd om die heldere blik, dat vooruit weten, niet meer weg te stoppen maar te gebruiken in de dagelijkse wereld. Daardoor wordt mijn blik helderder én pas ik steeds beter in de maatschappij op punten waar ik dat wil. Moeten is zelfs leuk geworden en doen zoals sommige dingen horen gaat als vanzelf. Ik heb het anders zijn en het spirituele ingezet om heel stevig op de aarde te staan. Ik leef mijn (ziels) missie!
Wie ben ik kort en krachtig:
- Ik los niet alles op voor je, ik leer jou hoe je dat doet! Waarschuwing: daar ben ik eerlijk en liefdevol in – en dus soms vlijmscherp.
- Ik koop een moestuin omdat ik dat kan en zaai extra waardoor ik aan de hele straat en mensen om mij heen plantjes kan uitdelen zodat zij ook kunnen oogsten.
- Ik ben eerlijk, of het nou leuk is of niet.
- Ik red een vlieg nog uit mijn huis.
- Ik houd niet van na-apers, verzin zelf wat leuks voor jezelf.
- Humor helpt me door het leven.
- Ik fix zelf een lekkage aan het aanrecht of vervang een stopcontact.
Mijn visie op gelukkig leven op aarde als je afwijkt van de norm:
Het is zo zonde als je niet je mooie zelf bent en doet wat jij zelf wil! Als je opbrandt voor anderen en je afhankelijk voelt van anderen. Deze tijd op aarde is niet altijd makkelijk, en je maakt ‘m nog moeilijker door je aan te passen aan hoe het hoort of wat een ander zegt.
Als ieder mens het leven zelf bepaalt op gevoel, zou de wereld er heel anders uit zien. Mooi, kleurrijker en beter. En dat begint bij jou. Je moet zelf de stappen zetten. Ik ben er om je daarin de weg te wijzen.
