April 2025
๐๐ ๐ค๐ข๐ง๐ ๐ก๐๐๐๐ญ ๐ง๐ข๐๐ญ ๐ฃ๐จ๐ฎ๐ฐ ๐ฉ๐๐ซ๐๐๐๐ญ๐ข๐ ๐ง๐จ๐๐ข๐ . ๐๐๐ญ ๐ก๐๐๐๐ญ ๐ฃ๐จ๐ฎ๐ฐ ๐๐๐ง๐ฐ๐๐ณ๐ข๐ ๐ก๐๐ข๐ ๐ง๐จ๐๐ข๐ .
Ik weet hoe het voelt om je soms overweldigd te voelen als moeder. Alles komt tegelijkertijd op je af, je denkt dat je sterk moet zijn, nooit iets fout mag doen en dat je alles alleen moet doen. En ik weet ook hoe het voelt als je kind getriggerd raakt โ en jij รณรณk.
Je wilt het anders doen. Je wilt die cyclus doorbreken. Niet jouw oude patronen, pijnen of overtuigingen doorgeven aan je kinderen.
Maar hoe dan? Waar begin je?
๐๐๐ฐ๐ฎ๐ฌ๐ญ ๐จ๐ฎ๐๐๐ซ๐ฌ๐๐ก๐๐ฉ ๐๐๐ ๐ข๐ง๐ญ ๐๐ข๐ฃ ๐ฃ๐จ๐ฎ
Bewust ouderschap betekent niet dat je alles goed moet doen. Het betekent dat je bereid bent om naar binnen te kijken. Om eerlijk te zijn over wat jij hebt meegekregen โ van jouw ouders, de maatschappij, school, relaties โ en hoe dat nog steeds doorwerkt in hoe jij er vandaag voor je kind staat.
Je kind leert niet van wat je zegt, maar van wie je bรฉnt.
Jouw regulatie, jouw rust, jouw aanwezigheid โ dat is wat ze voelen. En daarbij hoe jij met andere mensen omgaat in jouw omgeving. Hoe jij communiceert en of je eerlijk bent.
Dus de vraag is: kun jij er echt zijn, ook als het stormt?
๐๐ฏ๐๐ซ ๐๐ฆ๐จ๐ญ๐ข๐๐ฌ, ๐ก๐๐ญ ๐ณ๐๐ง๐ฎ๐ฐ๐ฌ๐ญ๐๐ฅ๐ฌ๐๐ฅ ๐๐ง ๐ฃ๐จ๐ฎ๐ฐ ๐ข๐ง๐ฏ๐ฅ๐จ๐๐
Kinderen hebben nog geen rijp zenuwstelsel. Dat betekent dat ze emoties niet zelfstandig kunnen reguleren. Ze hebben jou daarvoor nodig. Niet om het op te lossen of weg te maken, maar om er te zijn.
Letterlijk met je lichaam, jouw zenuwstelsel, met je ademhaling, met je rust. Jij bรฉnt hun co-regulatie.
Maar als jouw eigen zenuwstelsel voortdurend op aanstaat op standje overlevenโ vanuit oude wonden, perfectionisme of overprikkeling โ kun je er niet echt zijn voor hen. Je lijf staat dan op overleven, en dan reageren we snel, fel of trekken we ons juist terug.
Daar begint het helende werk. Niet bij je kind, maar bij jou.
Elke keer dat jij kiest om jouw emoties te dragen in plaats van ze af te reageren, bevrijd je je kind.
๐๐๐ญ ๐๐จ๐๐ง ๐ฐ๐ ๐จ๐จ๐ค ๐ฌ๐ง๐๐ฅ?
Misschien herken je dit:
โ “Doe normaal, stel je niet zo aan”
โ “Waarom ben je zรณ gevoelig?”
โ “Niks aan de hand, nu klaar!”
โ “Kijk eens naar je zus, die doet dat wel gewoon”
โ Of: gewoon negeren, omdat jij het ook niet meer weet
En weet je, het is okรฉ. Dit is geen oordeel. Dit is wat we geleerd hebben.
Maar het werkt niet. Het maakt kinderen onzeker, afhankelijk van goedkeuring, of ze gaan zich aanpassen om โliefโ te zijn. En dat gaat ten koste van hun eigenwaarde en authenticiteit.
๐๐๐ญ ๐ค๐๐ง ๐ฐ๐๐ฅ?
โ โIk zie dat je verdrietig bent. Wil je dat ik bij je blijf?โ
โ โJe mag huilen, je mag boos zijn en je mag bang zijn.โ
โ โWat voel je? Mag ik je helpen dit samen te voelen?โ
โ โIk weet dat het moeilijk is. Je hoeft het niet alleen te doen.โ
โ โIk ben hier. Ook als het moeilijk gaat, hier ben je veilig.โ
Als jij je kind begeleidt bij emoties, geef je ze een basis van veiligheid, vertrouwen en verbinding mee. En dat hoeft niet perfect. Alleen echt.
๐๐จ๐จ๐ซ๐๐๐๐ฅ๐: ๐๐๐ง ๐ฆ๐จ๐๐๐๐ซ ๐ข๐ง ๐๐ ๐ฉ๐ซ๐๐ค๐ญ๐ข๐ฃ๐ค
Een moeder vertelde me:
โIk stuurde mijn dochter boos naar haar kamer. Ik wist het gewoon niet meer. Daarna werd ze nog bozer. En toen voelde ik ineens: dit klopt nietโฆโ
Samen gingen we voelen: wat gebeurt er dan bij je dochter als je haar wegstuurt met haar grote gevoelens?
โZe voelt zich in de steek gelaten,โ zei ze.
โAlsof ze het alleen moet doen.โ
โMaar ze kan het nog niet alleen.โ
En dat is het. Ze hoeft het niet alleen.
Als wij daar durven te zijn โ zelfs als we het zelf nog aan het leren zijn โ dan ontstaat er iets magisch. Verbinding. Heling. Groei.
๐๐จ๐๐๐๐ซ๐ฌ, ๐ฃ๐ ๐๐๐ง๐ญ ๐ ๐๐ง๐จ๐๐
Bewust ouderschap betekent niet dat je altijd kalm bent.
Of dat je nooit uitvalt. Het betekent dat je bewust verantwoording neemt voor je eigen gedrag. Dat je zegt:
โSorry, dat had ik anders willen doen. Sorry, laten we even opnieuw beginnen. Sorry, mama bedoelde het niet zo, mama was zelf even overweldigdโ
Dat is het voorbeeld. Niet perfectie, maar menselijkheid.
Niet beheersing, maar verbinding.
๐๐ฅ๐๐ข๐ง๐ ๐จ๐๐๐๐ง๐ข๐ง๐ ๐จ๐ฆ ๐ฌ๐๐ฆ๐๐ง ๐๐ฆ๐จ๐ญ๐ข๐๐ฌ ๐๐๐ง ๐ญ๐ ๐ ๐๐๐ง
1. Je kind is boos of verdrietig โ ga er niet tegenin, maar vraag:
โWat voel je? Wil je dat ik bij je blijf?โ
2. Adem samen. Geen woorden, alleen zijn.
3. Wees stil. Laat de tijd even stil staan.
4. Benoem wat je ziet en voelt: โBen je boos? Dat mag.โ
5. Zodra de emotie is gestroomd, zeg:
โWat fijn dat je dit gedeeld hebt.โ
Kinderen hoeven geen therapie. Ze hebben jou nodig.
In verbinding, met jezelf en met hen.
๐๐๐ง ๐ฅ๐๐๐ญ๐ฌ๐ญ๐ ๐๐จ๐จ๐๐ฌ๐๐ก๐๐ฉ
๐ฆ Je hoeft het niet alleen te doen.
๐ฆ Het is nooit te laat om het anders te doen.
๐ฆ Elke stap die jij zet, heeft invloed op je kind.
๐ฆ Wat jij heelt, hoeven zij niet meer te dragen.
Jij bent de sleutel.
Niet door harder je best te doen, maar door zachter te worden.
Voor jezelf, en voor je kind.
Liefs,
Yvonne van Alphen
๐งก Download mijn gratis e-book over bewust ouderschap via www.yvonnevanalphen.nl/e-book-bewust-ouderschap
